Miejsko-Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Anny Kamieńskiej w Świdniku
Witamy!

  W ubiegłą środę w naszej placówce odbył się wykład pt.: „Poetycki Lublin”, którego   organizatorami był Uniwersytet III Wieku i biblioteka.  Tym razem  Zespół Literacki, który od wielu lat prowadzi Pani Halina Ciechomska - zabrał nas w magiczną podróż śladami „Poematu o Mieście Lublinie” Józefa Czechowicza. Poeta nie tylko urodził się tu  i zginął, ale ukochaną Lubelszczyznę do końca nosił w sercu.

"Na wieży furgotał blaszany kogucik na drugiej – zegar nucił. Mur fal i chmur popękał w złote okienka: gwiazdy, lampy. Lublin nad łąką przysiadł. Sam był – i cisza".."

      Poetycki spacer przy pełni księżyca  rozpoczął się u szczytu doliny Czechówki ,stąd  prowadzi droga Wędrowca opisana w "Poemacie". Mgła rzednie. (…)oto już kręte uliczki starego przedmieścia, Wieniawy. Dawniej, gdy winnice opinały te wzgórza, nazywano je: Winiawa. Idąc z Wędrowcem ulicą Północną, skręcamy w prawo na Snopkowską, przekraczamy mostkiem Czechówkę i dochodzimy do Wieniawy, biednego, żydowskiego przedmieścia, które jest dla nas bramą Lublina.(…) Wędrowcze, masz towarzysza. Księżyc  w pełni, srebrny, daleki pójdzie odtąd za twoimi krokami. Osrebrzy ci stare kamienice w rynku, widma ukaże w kościele na Zamku, wreszcie znowu cię w pola wywiedzie przez ulicę Szeroką, przez Kalinowszczyznę i Czwartek.                        

      W trakcie spaceru lirycznymi ścieżkami Lublina zostały zaprezentowane wiersze znanych poetów, którzy na przestrzeni dziejów związani byli z tym miastem. Poetą, który regularnie bywał w mieście nad Bystrzycą i poświęcił wiele fraszek lubelskim przyjaciołom, był Jan Kochanowski. Czechowicz na niwie twórczości literackiej związany był z Franciszką Arnsztajnową, która strofami swych wierszy  chwaliła uroki ziemi rodzinnej, piękno kwitnących łąk nad Bystrzycą i starych lubelskich kościołów. Na wieczorze została przywołana także postać patronki naszej biblioteki Anny Kamieńskiej, która jak powszechnie wiadomo lata swojej młodości spędziła w Lublinie i Świdniku. Przyjaźniła się z inną lubelską poetką, eseistką Julią Hartwig, u której motyw rodzinnego miasta pojawia w wielu utworach „Elegia lubelska” jest najbardziej znanym i najczęściej cytowanym w kontekście Lublina utworem poetki. Lublin to także krótki okres w życiu Edwarda Stachury, nie sposób by nie znalazł się on na liście niezwykłych poetów związanych z tym miastem. Wiersze Józefa Czechowicza zachowały specyficzny klimat, plastyczny urok krajobrazu polskiej prowincji, sielskich miasteczek Lubelszczyzny, piękno ziemi ojczystej i rodzinnego miasta.  

    „Były czary i dziwy. Minęły. Zrobiło się codziennie, powszednio, został tylko ten księżyc… Spotkanie zakończyło się niespodziewanie, wyrywając nas z zadumy, czuliśmy niedosyt. Dzisiaj, z tego dawnego Lublina, który opisuje Czechowicz, pozostało bardzo mało. Niewątpliwie księżyc świeci ten sam, co wtedy. Czym jest poezja? Na to z pozoru łatwe pytanie od lat próbują odpowiedzieć najwybitniejsi twórcy i krytycy literatury. Jedno jest pewne, poezja jest sztuką i trwa, ale trzeba ją czytać i odkrywać na nowo… aby istniała wiecznie.